تشخیص و طبقه بندی دیابت ملیتوس
تشخیص و طبقه بندی دیابت ملیتوس
دیابت ملیتوس را می توان به عنوان وضعیتی تعریف کرد که باعث افزایش سطح قند خون می شود. این بیماری میتواند دلایل مختلفی داشته باشد و میتواند به دو دسته عمده تقسیم شود: دیابت نوع 1 و دیابت نوع 2 ملیتوس. در ادامه انواع دیابت شیرین و روش تشخیص آن را بیان می کنیم.
طبقه بندی دیابت ملیتوس
در گذشته، متخصصان پزشکی انواع این بیماری را به ترتیب دیابت «وابسته به انسولین» و «مستقل از انسولین» می نامیدند. اما این نام ها دیگر معتبر نیستند زیرا تحقیقات بعدی نشان دادند که هر یک از این دو نوع دیابت به انسولین نیاز دارند. یکی از تفاوت های کلیدی بین این دو نوع دیابت این است که نوع 1 معمولا دارای فقدان کامل تولید انسولین است. این دلیل اصلی است که بیماران در مراحل اولیه تشخیص خود به انسولین درمانی نیاز دارند.
از سوی دیگر، دیابت نوع 2 معمولا باعث مقاومت به انسولین در مراحل اولیه بیماری می شود. بافت های این بیماران به هورمون انسولین مقاوم هستند. به همین دلیل، جذب قند تسهیل نمی شود و سطح قند خون بالا باقی می ماند. تنها در مراحل بعدی بیماری است که ظرفیت ترشح انسولین از لوزالمعده آن ها به سطوحی کاهش می یابد که نیاز به تزریق انسولین دارد.
انواع دیگر دیابت شیرین
انواع دیگری از دیابت ملیتوس وجود دارد که کمتر رایج است، که در ادامه اطلاعاتی در زمینه آن ها ارائه می دهیم:
• دیابت بارداری: این دیابتی است که می تواند در دوران بارداری ایجاد شود و معمولا پس از زایمان از بین می رود.
• دیابت شروع بلوغ در جوانان(MODY) : این نوع نادر دیابت است که به شدت در خانواده ها دیده می شود.
• دیابت نوزادی: این نوعی از دیابت است که نوزاد زیر شش ماهگی به آن مبتلا می شود.
• سندرم ولفرام: سندرم ولفرام یک اختلال ژنتیکی نادر است که به عنوان سندرم DIDMOAD نیز شناخته می شود.
• سندرم آلستروم: سندرم آلستروم یک سندرم ژنتیکی نادر است که دارای تعدادی ویژگی مشترک است.
• دیابت خودایمنی نهفته در بزرگسالان(LADA) : به نظر میرسد این نوع دیابت با دیابت نوع 1 و 2 ارتباط دارد. بنابراین برخی افراد آن را دیابت نوع 1.5 یا دیابت نوع 1 ½ مینامند.
• دیابت نوع 3: دیابت نوع 3 نوعی از دیابت است که زمانی ایجاد می شود که بیماری دیگری باعث آسیب به پانکراس شود.
• دیابت ناشی از استروئید: استروئیدها می توانند باعث افزایش سطح قند خون شوند. بنابراین برخی از افرادی که استروئید مصرف می کنند ممکن است به دیابت ملیتوس مبتلا شوند.
• دیابت سیستیک فیبروزیس: این نوعی از دیابت است که افراد مبتلا به فیبروز کیستیک را تحت تاثیر قرار می دهد و به دلیل تجمع مخاط چسبنده در پانکراس ایجاد می شود.
تشخیص دیابت ملیتوس
تشخیص دیابت شیرین
دیابت ملیتوس نوع 1 معمولا افراد در جوانی (یعنی زیر 30 سال) به آن مبتلا می شوند و در حین تشخیص می تواند بسیار کشنده تر باشد. این نوجوانان یا بزرگسالان جوان زمانی که دوز معمولی انسولین خود را دریافت نمی کنند، ممکن است از شرایطی به نام کتواسیدوز دیابتی رنج ببرند. آن ها ممکن است بدون تشخیص قبلی بیماری خود، با این وضعیت اورژانسی به متخصصان پزشکی مراجعه کنند.
دیابت شیرین نوع 1 به عنوان یک بیماری خودایمنی در نظر گرفته می شود. این بیماری آن ها را مستعد ابتلا به سایر بیماری های خودایمنی مانند بیماری تیروئیدیت هاشیموتو، بیماری آدیسون، ویتیلیگو و کم خونی خطرناک می کند.
دیابت شیرین نوع 2 بیشتر در بزرگسالان بالای 40 سال چاق با سبک زندگی بی تحرک دیده می شود. گاهی اوقات این نوع دیابت در اواخر روند بیماری ظاهر می شود، جایی که آسیب به رگ های خونی آن ها قبلا رخ داده است. در این شرایط به صورت بیماری هایی مانند سکته مغزی یا حمله قلبی ظاهر می شود. در موارد دیگر، ممکن است در طی معاینات معمول سلامت تشخیص داده شده باشد. این به دلیل علائم ظریف این نوع دیابت است که در آن بسیاری از بیماران ممکن است متوجه افزایش تشنگی، گرسنگی، ادرار کردن یا کاهش وزن نشوند.
تشخیص بیماری از طریق اندازه گیری سطح قند خون است. متخصصان پزشکی می توانند تشخیص دهند که آیا سطح قند خون ناشتای شما از یک آستانه خاص فراتر رفته است. علاوه بر این، آن ها همچنین سطح قند خون غیر ناشتا را اندازه گیری کرده و آن را با علائم شما مرتبط می کنند. یا می توانند HBA1C شما را که سطح گلبول های قرمز پوشیده شده با قند است، اندازه گیری کنند. برای تشخیص تفاوت نوع 1 از نوع 2، مطالعات آزمایشگاهی اجزای شیمیایی که باعث خودایمنی می شوند (مانند اتوآنتی بادی های جزایر پانکراس و پپتید C) اندازه گیری می شود.
طبقه بندی بیماری ملیتوس
چه چیزی باعث دیابت قندی می شود؟
مشخص نیست چه چیزی باعث دیابت ملیتوس نوع 1 می شود. این نوع دیابت ربطی به رژیم غذایی یا سبک زندگی شما ندارد.
دیابت شیرین نوع 2 به این دلیل است که بدن قادر به تولید انسولین کافی نیست یا بدن شما انسولین را تشخیص نمی دهد و از آن به درستی استفاده نمی کند. زندگی با اضافه وزن یا چاقی، سن، قومیت و سابقه خانوادگی برخی از عوامل خطر نوع 2 هستند.